Uche uche

Sinds dinsdag heb ik de griep. Het lijkt of prikkels van buitenaf hierdoor nog scherper binnenkomen dan normaal. Deze zijn vervelender dan het volle-snot-hoofd gevoel en de spaghetti benen waar je geen kant mee op kan. Fel licht laat mijn ogen tranen, de wind langs mijn huid doet pijn, maar vooral de auditieve prikkels, zoals een klapperende deur, zijn stom want die geven mij hoofdpijn. Nu heb ik gelukkig oordoppen die de scherpte verminderen, maar die doen na een uur pijn aan mijn oren.

Gister had ik school van half tien tot vier. Ik dacht dat het beter zou zijn niet toe te geven aan de griep, omdat ik anders in zou storten en het langer zou duren voordat ik erbovenop zou komen, dus ik ben naar school gegaan. De eerste anderhalf uur heb ik met zere ogen achter de computer gezeten, daarna mocht ik een ijskoud lokaal in waar de lampen fel zijn en er een bijzonder irritant achtergrondgeluid is. Vervolgens naar een lokaal waar de zon naar binnen scheen en daardoor de beamer voor mij zelfs na veel moeite onleesbaar was. Als laatste eindelijk een normaal lokaal, maar omdat het inmiddels harder was gaan waaien klapperde de deur constant en kon ik mij alsnog niet concentreren op wat er werd verteld en kreeg ik hoofdpijn.

Totaal uitgeput kwam ik thuis, maar ik had niet de behoefte alsnog toe te geven aan de griep. Sjoerd, lieve Sjoerd, had gelukkig zin om te gaan shoppen. Ik had absoluut twee paar handschoenen, een sjaal, een vest en een trui en drie boeken en films nodig, dus dat kwam goed uit. Met Sjoerd kan ik alles, dus de stad in met koorts om te vergeten dat ik koorts heb, kan ik ook. Helaas kon mijn lichaam dit niet en zit ik vandaag met spierpijn, keelpijn, hoofdpijn, oordoppen en een zonnebril achter (eigenlijk voor) mijn computer mijn irritaties weg te schrijven. Ik ga nu in bed liggen en toegeven aan de griep.