30 oktober 2012

Niet storen

Het is vandaag weer mijn vrije dag. Ik ben geheel onvoorbereid op wat ik deze dag laat brengen wakker geworden. Voorspelbaar was dat ik de computer aanzette om The Big Bang Theory te kijken, obsessie. Tijdens het kijken herinnerde ik mij dat ik Spotify-tegoed wilde kopen bij de Albert Heijn en dan gelijk wat boodschapjes kan doen. Ik pakte het herontdekte kookboekje erbij en maakte een boodschappenlijstje. In die drie uur heb ik mijzelf klaargemaakt om de deur uit te gaan. Het enige wat ik nog hoefde te doen was tanden poetsen en drie liedjes luisteren.

Ik was bezig met tanden poetsen toen ik mijn telefoon hoorde gaan. Ik werd gebeld door een onbekend nummer en wist eigenlijk wel wie dat zou zijn. Degene waarvan ik niet meer had verwacht dat die zou bellen en waarover ik vanavond een mailtje wilde sturen. Ik liet mijn telefoon naar voicemail gaan, ze zei dat ze voor 14:00u nog een keer belt en anders morgen weer.

Ik vond mijzelf huilend in de badkamer met mijn tandenborstel in mijn fladderende hand. Waarom kon ik niet gewoon opnemen? Ik kende het telefoonnummer niet, maar wist wie het zou zijn. Ik wacht al weken op dat telefoontje, al had ik besloten dat die niet meer zou komen. Waarom kon ik niet gewoon opnemen? Misschien omdat ik niet alleen werd onderbroken in mijn planning, maar er ook iets onverwachts gebeurde? Hm, klinkt logisch. Oké, het is logisch waarom ik niet opnam, maar waarom huilde ik nog steeds en besloot ik vandaag helemaal niet meer op te nemen? Buikpijn en stimmen.

Ik stuurde Sjoerd een berichtje hierover. Hij belde mij direct en ik nam op. Ik ratelde aan een stuk door over het probleem, dat mag bij Sjoerd. Toen ik uitgeraasd was kwam hij met een oplossing. Ik ga 'lekker' boodschapjes doen, zonder telefoon, ik luister wel muziek op mijn (zijn) iPod. De rest van de dag doe ik de dingen die ik wil doen en morgen als ik word gebeld neem ik wel op, omdat ik weet dat ik gebeld ga worden. Morgen ben ik het indianenmeisje en de superheld, vandaag gewoon even niet. Hoewel... Ik ga toch echt vrijwillig boodschappen doen!

2 opmerkingen:

  1. Waarom je zo reageerde? Omdat het telefoontje afweek van je planning. Omdat het van iemand was van wie jij had besloten dat het mapje dicht was, en jij had op jouw manier daar een 'dicht' aan gegeven (door een mailtje te gaan sturen). Zij maakt in de war.

    Ik vind het superknap dat je de keuze gemaakt hebt om de telefoon niet meer op te nemen die dag. Dat is kiezen voor wat jij op dat moment nodig hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is inderdaad zo..

    Dankjewel, zo had ik het zelf nog niet bekeken. Ik baalde dat ik het niet kon en vond het laf.

    BeantwoordenVerwijderen