Mijn vakantie is begonnen. Een week eerder en een week langer dan verwacht, spontaan besloten. Ik wist dat deze beslissing beide positief en negatief zou vallen. Al weken zie ik op tegen mijn vakantie, ik zou vanaf volgende week drie weken vrij zijn. Vrijdag hoorde ik dat ik nog twee weken moest opnemen. Het was mogelijk deze week erbij te nemen, wat zou betekenen dat ik direct vakantie zou hebben voor vier weken.
Zo hoefde ik niet op te zien tegen een week werken met stress en zorgen over de aankomende vakantie, want dan was het al zover. Ik had al een week mijn planning klaar voor de drie weken, dat scheelde. Toch sloeg de paniek toe, ik zou direct voor deze week ook een planning moeten hebben. Mijn mooi getekende schema waar ik uren mee bezig ben geweest, had geen plek meer voor een extra week, dus ik zou een hele nieuwe moeten maken. Dit stond mij het meest tegen.
Vakantie betekent weg structuur, weg zekerheid. Mijn dagen gaan er anders uitzien en wanneer ik na vier weken terugkom op mijn werk, zal daar ongetwijfeld ook van alles veranderd zijn. Ook had ik gister de laatste afspraak met mijn psycholoog. Mijn houvast en het uurtje waarin ik zonder schuldgevoel over mijzelf mag praten is weg. Ik was bang voor wat er zou gebeuren, maar er blijkt niets veranderd. Ik ben hetzelfde mens en mijn leven ziet er nog steeds hetzelfde uit. Ik mis alleen het uurtje waarin ik zonder schuldgevoel over mijzelf mag praten, maar daar kan ik altijd een uurtje schrijven van maken.
Tot zover is dat het dieptepunt deze vakantie en ik moet zeggen dat daar prima mee te leven is. Ik heb rare dromen over het werk, maar dat is een kleine bijwerking van het afkicken. Mijn planning zit iedere dag bomvol leuke dingen, dus geen tijd voor paniek. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar... Hahaha ik heb lekker vier weken vakantie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten