Morgen mag ik mee om naar het hartje te luisteren van de baby in mijn zus haar dikke buik. Over 14 weken is zij geen dikzak meer, dan is zij moeder. Ik vind het heel lastig om mij voor te stellen dat er écht een baby in haar buik zit en dat die er ook een keer uit moet en dat ik dan tante ben. Misschien dat dit het allemaal wat echter maakt. Ik weet in ieder geval dat wij over 3 jaar iedere deur langsgaan om te zingen dat zijn moeder een dikzak is en zijn vader koprollen doet in hondendrollen. En dat ik dan al het snoep pik, omdat hij het dan toch nog niet mag hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten